اوتیسم

گاهی مادر یک کودک اوتیستیک بودن ، به طرز ناجوانمردانه ای سخت میشه . گاهی دلت میخواد ساعتها بنشینی و گریه کنی . گاهی فکر می کنی کاش میشد اقلا مرد…. اما اینها لحظه است… گذراست…
این فرشته ای که خداوند به من داده مقصر نیست که مجبوره آداب زندگی امروزه رو یاد بگیره…
اون فطرتی مثل روز اول آفرینش داره ، صاف و خدایی . اون رو به دنیایی آوردیم که خودمون بزور تحملش میکنیم . من همیشه احساس میکنم اوتیسم ، یک هشدار به انسان امروزه…
کاش جرات پذیرفتن داشتیم .
فعلا راه ما خانواده های اوتیسم سخت و پیچیده است . از خدا میخوام که به همه ما  صبر و سپس سلامتی بده . بالاخره ما هم یک روزی نتیجه تلاشمون رو خواهیم دید…
و شما دوستان عزیز ،
یاران مهربان
کلمه اوتیسم رو جستجو کنید…
#اوتیسم
یا
 #autism
گوشی های هوشمند امکانات زیادی دارند…
بخاطر ما ، خانواده های اوتیسم ، که اغلب نمیتونن فرشته شونو از خونه بیرون بیارن ، چون؛
یکهو ممکنه بلند بلند بخنده یا داد بزنه . کلمات نامفهوم به زبون بیاره ، دور خودش بچرخه ، نوک پا راه بره و دستاشو بالا و پایین کنه. تو رستوران سر میزتون وایسته و حتی از تو بشقابتون یه سیب زمینی برداره…
خواهش میکنم ، پدر و مادر رو خجالت ندین
نگاه خیره ، چپ چپ ، پچ پچ ، شونه بالا انداختن و…. باور نمیکنید چه عواقبی داره…
اون کودک و والدینش تو خونه حبس میشن و منزوی میشن.
یک لبخند و سر تکون دادن ، به نشانه درک کردن کافیه …
لازم نیست آرزوی شفا کنید .. اوتیسم بیماری نیست ، پس درمان نداره… یک تفاوته… رفتارهاش هستند که بسته به طیف و شدت این اختلال ، میتونن آزار دهنده باشن…
اوتیسم به خودی خود پاکی و معصومیته. …
امیدوارم راهی پیدا بشه که این رفتارها در کنترل شخص باشه…
ممنون که سعی میکنید یاور اوتیسم باشید

روز جهانی #اوتیسم بر همه فرشته های اوتیستیک و خانواده های صبورشون مبارک